اثر مدت زمان انبارمانی و برخی تیمارها بر کیفیت آریلهای تازه انار

انار با نام علمی (punica granatum l.) متعلق به تیره punicaceae یکی از قدیمی ترین میوه های خوراکی و دارویی ارزشمند و از مهمترین میوه های تجاری با ارزش اقتصادی بالا که بومی کشور ما نیز می باشد. با توجه به اهمیت این محصول در ایران و افزایش صادرات آن، بهبود روشهای انبارداری به منظور حفظ ویژگی های کیفی و انباری ارقام انار، جلوگیری از بروز بیماری و عوارض فیزیولوژیک در مرحله پس از برداشت و معرفی روشهای مناسب انبارمانی میوه ضروری است. معمولاً میوه انار مصرف تازه خوری دارد، اما از آنجاییکه پوست کندن آن سخت است مصرف میوه با محدودیت هایی همراه می شود بنابراین، تجاری سازی روش مصرف آریل های تازه و آماده خوردن همراه با تکنیک های حداقل فرآوری می تواند جایگزین مناسبی برای مصرف انار در بازارهای داخلی و خارجی باشد. هدف تازه گسترش عمر انبارمانی پس از برداشت محصولات، استفاده از پوشش های خوراکی حاصل از ترکیبات ضد میکروبی و ترکیبات شیمیایی طبیعی به جای قارچ کش ها و مواد نگهدارنده شیمیایی در کنترل کیفیت پس از برداشت محصولات می باشد.